Μυστικά Παραμύθια
Ακούγοντας αυτές τις όμορφες νοσταλγικές μελωδίες, θαρρώ πως ο συνθέτης Γιώργος Βαρσαμάκης έπλεξε μια ελεγεία στην νοσταλγία και την αθωότητα συνθέτοντας με απλά υλικά έναν ύμνο στην αισιοδοξία και το όνειρο.
Ο καθένας μας μπορεί να τις σιγοψιθυρίσει κάθε μια χωριστά και όλες μαζί, δίνοντας την ευκαιρία στον εαυτό του να ονειρευτεί, μέσα στον λαβύρινθο της πολύπλοκης, πολλές φορές, καθημερινότητάς του.
Τα συναισθήματά μας, που κρύψαμε κάποιες φορές αλλά και τα λόγια που δεν είπαμε σε ανθρώπους που αγαπήσαμε και που με κάποιον τρόπο δεθήκαμε μαζί τους, βγαίνουν αβίαστα από το στόμα μας, ενώ ένα δάκρυ μπορεί να κυλίσει ακόμα και για την χαμένη μας πραγματικότητα.
Το όμορφο βαλσάκι, η μπαλάντα ή ένα θέμα κινηματογραφικού τύπου συνθέτουν όλα μαζί στιγμές προσωπικές που μετουσιώνονται σε αναμνήσεις προσωπικών βιωμάτων αλλά και όνειρα ενός μέλλοντος γεμάτου ερωτισμό και ρομαντισμό ενώ ένα πέπλο αρμονικής λεπτότητας προστατεύει όλα αυτά από την σκόνη του χρόνου και τους προβολείς του σήμερα.
Η κάθε μελωδία σαν να μην τελειώνει, μας αφήνει εμάς να την ολοκληρώσουμε κατ’ όπως θέλουμε βάζοντας το δικό μας προσωπικό αποτύπωμα σαν συνέχεια και τέλος κάθε μουσικής πράξης.
Ανεπιφύλακτη πρόταση για όσους θέλουν να θυμούνται και να ονειρεύονται…